Natuurkundige Martinus Veltman (1931-2021) zat provoceren in het bloed. De een vond hem een held, de ander een bruut. Geboren in Waalwijk, met om de hoek schoenenfabriek Van Haren, koos Tini na zijn studie in Utrecht voor de flitsende maar ruwe wereld van de elementaire deeltjesfysica. Allergisch voor autoriteit en recht voor zijn raap hield hij zich staande te midden van Amerikaanse hegemonie. Veltman had het lef om een door collega?s kansloos geacht pad in te slaan. Grote hulp daarbij was Schoonschip, zijn computerprogramma dat kon rekenen én met formules kon omgaan. Samen met promovendus Gerard ?t Hooft forceerde Veltman in 1971 een doorbraak die de weg effende naar het huidige standaardmodel van elementaire deeltjes; waarna de stevige, onconventionele en uitgesproken Veltman en de frêle, keurige maar sociaal onhandige ?t Hooft uit elkaar groeiden en Tini Utrecht verruilde voor Ann Arbor. In 1999 wonnen ze samen de Nobelprijs. Gelukkig. 00?Verrek, dat is ?t!? portretteert een eigenzinnig, precies en invloedrijk fysicus die altijd contact zocht met het experiment. Die controversieel uit de hoek kon komen, maar met een goed hart, geliefd bij velen.
LEP established the Standard Model as a renormalizable quantum field theory with unprecedented precision. I take a personal and incomplete look back to that time and the impact Tini Veltman had on this exciting endeavour.
Het is deze week twintig jaar geleden dat de Utrechtse fysici Martinus Veltman en Gerard ‘t Hooft te horen kregen dat ze de Nobelprijs voor Natuurkunde hadden gewonnen. Die toekenning was een mijlpaal in de geschiedenis van de Utrechtse universiteit. Taart voor alle studenten en medewerkers gaf uiting aan de jubelstemming.
De 81-jarige Nobelprijswinnaar Martin Veltman gelooft niet in zwarte gaten, donkere energie en de gekromde ruimte. En hij vindt dat fysici die in de buurt komen van een Nobelprijs, zich gedragen als hyena's